Камолӣ бо дараҷаҳои суст ба даст меояд; дасти замонро талаб мекунад. Дунёе, ки меомад, бояд равад, зиндагист, чун хотираи чандин насл, Амаки Дал абадй монд, таассуроти соддалавхаш, таассуроти хандаовараш, дар нуру соя дунёи борик тарчума мешавад...
Бештар